divagar - verb

di·va·gar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
divago
divagues
divaga
divaguem
divagueu
divaguen
divagava
divagaves
divagava
divagàvem
divagàveu
divagaven
divaguí
divagares
divagà
divagàrem
divagàreu
divagaren
divagaré
divagaràs
divagarà
divagarem
divagareu
divagaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
divagaria
divagaries
divagaria
divagaríem
divagaríeu
divagarien
divagui
divaguis
divagui
divaguem
divagueu
divaguin
divagués
divaguessis
divagués
divaguéssim
divaguéssiu
divaguessin

divaga
divagui
divaguem
divagueu
divaguin
Infinitiudivagar
Gerundidivagant
Participi
divagatdivagada
divagatsdivagades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : divagació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana