pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| digno dignes digna dignem digneu dignen | dignava dignaves dignava dignàvem dignàveu dignaven | digní dignares dignà dignàrem dignàreu dignaren | dignaré dignaràs dignarà dignarem dignareu dignaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| dignaria dignaries dignaria dignaríem dignaríeu dignarien | digni dignis digni dignem digneu dignin | dignés dignessis dignés dignéssim dignéssiu dignessin | digna digni dignem digneu dignin | ||
| Infinitiu | dignar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | dignant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : dignació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana