desinfatuar - verb

des·in·fa·tu·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desinfatuo
desinfatues
desinfatua
desinfatuem
desinfatueu
desinfatuen
desinfatuava
desinfatuaves
desinfatuava
desinfatuàvem
desinfatuàveu
desinfatuaven
desinfatuí
desinfatuares
desinfatuà
desinfatuàrem
desinfatuàreu
desinfatuaren
desinfatuaré
desinfatuaràs
desinfatuarà
desinfatuarem
desinfatuareu
desinfatuaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desinfatuaria
desinfatuaries
desinfatuaria
desinfatuaríem
desinfatuaríeu
desinfatuarien
desinfatuï
desinfatuïs
desinfatuï
desinfatuem
desinfatueu
desinfatuïn
desinfatués
desinfatuessis
desinfatués
desinfatuéssim
desinfatuéssiu
desinfatuessin

desinfatua
desinfatuï
desinfatuem
desinfatueu
desinfatuïn
Infinitiudesinfatuar
Gerundidesinfatuant
Participi
desinfatuatdesinfatuada
desinfatuatsdesinfatuades

Flexionat com: apariar

forma nominal : desinfatuació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana