pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
desimanto desimantes desimanta desimantem desimanteu desimanten | desimantava desimantaves desimantava desimantàvem desimantàveu desimantaven | desimantí desimantares desimantà desimantàrem desimantàreu desimantaren | desimantaré desimantaràs desimantarà desimantarem desimantareu desimantaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
desimantaria desimantaries desimantaria desimantaríem desimantaríeu desimantarien | desimanti desimantis desimanti desimantem desimanteu desimantin | desimantés desimantessis desimantés desimantéssim desimantéssiu desimantessin | desimanta desimanti desimantem desimanteu desimantin |
Infinitiu | desimantar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | desimantant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : desimantació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana