desestibar - verb

des·es·ti·bar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desestibo
desestibes
desestiba
desestibem
desestibeu
desestiben
desestibava
desestibaves
desestibava
desestibàvem
desestibàveu
desestibaven
desestibí
desestibares
desestibà
desestibàrem
desestibàreu
desestibaren
desestibaré
desestibaràs
desestibarà
desestibarem
desestibareu
desestibaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desestibaria
desestibaries
desestibaria
desestibaríem
desestibaríeu
desestibarien
desestibi
desestibis
desestibi
desestibem
desestibeu
desestibin
desestibés
desestibessis
desestibés
desestibéssim
desestibéssiu
desestibessin

desestiba
desestibi
desestibem
desestibeu
desestibin
Infinitiudesestibar
Gerundidesestibant
Participi
desestibatdesestibada
desestibatsdesestibades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana