pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| reencarno reencarnes reencarna reencarnem reencarneu reencarnen | reencarnava reencarnaves reencarnava reencarnàvem reencarnàveu reencarnaven | reencarní reencarnares reencarnà reencarnàrem reencarnàreu reencarnaren | reencarnaré reencarnaràs reencarnarà reencarnarem reencarnareu reencarnaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| reencarnaria reencarnaries reencarnaria reencarnaríem reencarnaríeu reencarnarien | reencarni reencarnis reencarni reencarnem reencarneu reencarnin | reencarnés reencarnessis reencarnés reencarnéssim reencarnéssiu reencarnessin | reencarna reencarni reencarnem reencarneu reencarnin | ||
| Infinitiu | reencarnar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | reencarnant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : reencarnació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana