pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| desaconducto desaconductes desaconducta desaconductem desaconducteu desaconducten | desaconductava desaconductaves desaconductava desaconductàvem desaconductàveu desaconductaven | desaconductí desaconductares desaconductà desaconductàrem desaconductàreu desaconductaren | desaconductaré desaconductaràs desaconductarà desaconductarem desaconductareu desaconductaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| desaconductaria desaconductaries desaconductaria desaconductaríem desaconductaríeu desaconductarien | desaconducti desaconductis desaconducti desaconductem desaconducteu desaconductin | desaconductés desaconductessis desaconductés desaconductéssim desaconductéssiu desaconductessin | desaconducta desaconducti desaconductem desaconducteu desaconductin | ||
| Infinitiu | desaconductar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | desaconductant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : desaconductament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana