desaccentuar - verb

des·ac·cen·tu·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desaccentuo
desaccentues
desaccentua
desaccentuem
desaccentueu
desaccentuen
desaccentuava
desaccentuaves
desaccentuava
desaccentuàvem
desaccentuàveu
desaccentuaven
desaccentuí
desaccentuares
desaccentuà
desaccentuàrem
desaccentuàreu
desaccentuaren
desaccentuaré
desaccentuaràs
desaccentuarà
desaccentuarem
desaccentuareu
desaccentuaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desaccentuaria
desaccentuaries
desaccentuaria
desaccentuaríem
desaccentuaríeu
desaccentuarien
desaccentuï
desaccentuïs
desaccentuï
desaccentuem
desaccentueu
desaccentuïn
desaccentués
desaccentuessis
desaccentués
desaccentuéssim
desaccentuéssiu
desaccentuessin

desaccentua
desaccentuï
desaccentuem
desaccentueu
desaccentuïn
Infinitiudesaccentuar
Gerundidesaccentuant
Participi
desaccentuatdesaccentuada
desaccentuatsdesaccentuades

Flexionat com: apariar

forma nominal : desaccentuació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana