dentar - verb

den·tar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dento
dentes
denta
dentem
denteu
denten
dentava
dentaves
dentava
dentàvem
dentàveu
dentaven
dentí
dentares
dentà
dentàrem
dentàreu
dentaren
dentaré
dentaràs
dentarà
dentarem
dentareu
dentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
dentaria
dentaries
dentaria
dentaríem
dentaríeu
dentarien
denti
dentis
denti
dentem
denteu
dentin
dentés
dentessis
dentés
dentéssim
dentéssiu
dentessin

denta
denti
dentem
denteu
dentin
Infinitiudentar
Gerundidentant
Participi
dentatdentada
dentatsdentades

Flexionat com: parlar

forma nominal : dentatge

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana