defraudar - verb

de·frau·dar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
defraudo
defraudes
defrauda
defraudem
defraudeu
defrauden
defraudava
defraudaves
defraudava
defraudàvem
defraudàveu
defraudaven
defraudí
defraudares
defraudà
defraudàrem
defraudàreu
defraudaren
defraudaré
defraudaràs
defraudarà
defraudarem
defraudareu
defraudaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
defraudaria
defraudaries
defraudaria
defraudaríem
defraudaríeu
defraudarien
defraudi
defraudis
defraudi
defraudem
defraudeu
defraudin
defraudés
defraudessis
defraudés
defraudéssim
defraudéssiu
defraudessin

defrauda
defraudi
defraudem
defraudeu
defraudin
Infinitiudefraudar
Gerundidefraudant
Participi
defraudatdefraudada
defraudatsdefraudades

Flexionat com: parlar

forma nominal : defraudació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana