cornuar - verb

cor·nu·ar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
cornuo
cornues
cornua
cornuem
cornueu
cornuen
cornuava
cornuaves
cornuava
cornuàvem
cornuàveu
cornuaven
cornuí
cornuares
cornuà
cornuàrem
cornuàreu
cornuaren
cornuaré
cornuaràs
cornuarà
cornuarem
cornuareu
cornuaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
cornuaria
cornuaries
cornuaria
cornuaríem
cornuaríeu
cornuarien
cornuï
cornuïs
cornuï
cornuem
cornueu
cornuïn
cornués
cornuessis
cornués
cornuéssim
cornuéssiu
cornuessin

cornua
cornuï
cornuem
cornueu
cornuïn
Infinitiucornuar
Gerundicornuant
Participi
cornuatcornuada
cornuatscornuades

Flexionat com: apariar

forma nominal : cornuament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana