coquetejar - verb

co·que·te·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
coquetejo
coqueteges
coqueteja
coquetegem
coquetegeu
coquetegen
coquetejava
coquetejaves
coquetejava
coquetejàvem
coquetejàveu
coquetejaven
coquetegí
coquetejares
coquetejà
coquetejàrem
coquetejàreu
coquetejaren
coquetejaré
coquetejaràs
coquetejarà
coquetejarem
coquetejareu
coquetejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
coquetejaria
coquetejaries
coquetejaria
coquetejaríem
coquetejaríeu
coquetejarien
coquetegi
coquetegis
coquetegi
coquetegem
coquetegeu
coquetegin
coquetegés
coquetegessis
coquetegés
coquetegéssim
coquetegéssiu
coquetegessin

coqueteja
coquetegi
coquetegem
coquetegeu
coquetegin
Infinitiucoquetejar
Gerundicoquetejant
Participi
coquetejatcoquetejada
coquetejatscoquetejades

Flexionat com: pujar

forma nominal : coqueteig

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana