contradir - verb

con·tra·dir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
contradic
contradius
contradiu
contradiem
contradieu
contradiuen
contradeia
contradeies
contradeia
contradèiem
contradèieu
contradeien
contradiguí
contradigueres
contradigué
contradiguérem
contradiguéreu
contradigueren
contradiré
contradiràs
contradirà
contradirem
contradireu
contradiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
contradiria
contradiries
contradiria
contradiríem
contradiríeu
contradirien
contradigui
contradiguis
contradigui
contradiguem
contradigueu
contradiguin
contradigués
contradiguessis
contradigués
contradiguéssim
contradiguéssiu
contradiguessin

contradigues / contradiu
contradigui
contradiguem
contradieu / contradigueu
contradiguin
Infinitiucontradir
Gerundicontradient
Participi
contraditcontradita
contraditscontradites

Flexionat com: maldir

forma nominal : contradiment, contradicció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana