contenir - verb

con·te·nir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
continc
contens
conté
contenim
conteniu
contenen
contenia
contenies
contenia
conteníem
conteníeu
contenien
continguí
contingueres
contingué
continguérem
continguéreu
contingueren
contindré
contindràs
contindrà
contindrem
contindreu
contindran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
contindria
contindries
contindria
contindríem
contindríeu
contindrien
contingui
continguis
contingui
continguem
contingueu
continguin
contingués
continguessis
contingués
continguéssim
continguéssiu
continguessin

contén / contingues
contingui
continguem
conteniu / contingueu
continguin
Infinitiucontenir / contindre
Gerundicontenint
Participi
contingutcontinguda
contingutscontingudes

Flexionat com: sobrevenir

forma nominal : contenció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana