transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| connoto connotes connota connotem connoteu connoten | connotava connotaves connotava connotàvem connotàveu connotaven | connotí connotares connotà connotàrem connotàreu connotaren | connotaré connotaràs connotarà connotarem connotareu connotaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| connotaria connotaries connotaria connotaríem connotaríeu connotarien | connoti connotis connoti connotem connoteu connotin | connotés connotessis connotés connotéssim connotéssiu connotessin | connota connoti connotem connoteu connotin | ||
| Infinitiu | connotar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | connotant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : connotació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana