conjuminar - verb

con·ju·mi·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
conjumino
conjumines
conjumina
conjuminem
conjumineu
conjuminen
conjuminava
conjuminaves
conjuminava
conjuminàvem
conjuminàveu
conjuminaven
conjuminí
conjuminares
conjuminà
conjuminàrem
conjuminàreu
conjuminaren
conjuminaré
conjuminaràs
conjuminarà
conjuminarem
conjuminareu
conjuminaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
conjuminaria
conjuminaries
conjuminaria
conjuminaríem
conjuminaríeu
conjuminarien
conjumini
conjuminis
conjumini
conjuminem
conjumineu
conjuminin
conjuminés
conjuminessis
conjuminés
conjuminéssim
conjuminéssiu
conjuminessin

conjumina
conjumini
conjuminem
conjumineu
conjuminin
Infinitiuconjuminar
Gerundiconjuminant
Participi
conjuminatconjuminada
conjuminatsconjuminades

Flexionat com: parlar

forma nominal : conjuminació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana