confortar - verb

con·for·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
conforto
confortes
conforta
confortem
conforteu
conforten
confortava
confortaves
confortava
confortàvem
confortàveu
confortaven
confortí
confortares
confortà
confortàrem
confortàreu
confortaren
confortaré
confortaràs
confortarà
confortarem
confortareu
confortaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
confortaria
confortaries
confortaria
confortaríem
confortaríeu
confortarien
conforti
confortis
conforti
confortem
conforteu
confortin
confortés
confortessis
confortés
confortéssim
confortéssiu
confortessin

conforta
conforti
confortem
conforteu
confortin
Infinitiuconfortar
Gerundiconfortant
Participi
confortatconfortada
confortatsconfortades

Flexionat com: parlar

forma nominal : confortació, confort

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana