ratificar - verb

ra·ti·fi·car

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ratifico
ratifiques
ratifica
ratifiquem
ratifiqueu
ratifiquen
ratificava
ratificaves
ratificava
ratificàvem
ratificàveu
ratificaven
ratifiquí
ratificares
ratificà
ratificàrem
ratificàreu
ratificaren
ratificaré
ratificaràs
ratificarà
ratificarem
ratificareu
ratificaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ratificaria
ratificaries
ratificaria
ratificaríem
ratificaríeu
ratificarien
ratifiqui
ratifiquis
ratifiqui
ratifiquem
ratifiqueu
ratifiquin
ratifiqués
ratifiquessis
ratifiqués
ratifiquéssim
ratifiquéssiu
ratifiquessin

ratifica
ratifiqui
ratifiquem
ratifiqueu
ratifiquin
Infinitiuratificar
Gerundiratificant
Participi
ratificatratificada
ratificatsratificades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : ratificació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana