carbonar - verb

car·bo·nar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
carbono
carbones
carbona
carbonem
carboneu
carbonen
carbonava
carbonaves
carbonava
carbonàvem
carbonàveu
carbonaven
carboní
carbonares
carbonà
carbonàrem
carbonàreu
carbonaren
carbonaré
carbonaràs
carbonarà
carbonarem
carbonareu
carbonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
carbonaria
carbonaries
carbonaria
carbonaríem
carbonaríeu
carbonarien
carboni
carbonis
carboni
carbonem
carboneu
carbonin
carbonés
carbonessis
carbonés
carbonéssim
carbonéssiu
carbonessin

carbona
carboni
carbonem
carboneu
carbonin
Infinitiucarbonar
Gerundicarbonant
Participi
carbonatcarbonada
carbonatscarbonades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana