brunyir - verb

bru·nyir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
brunyeixo
brunyeixes
brunyeix
brunyim
brunyiu
brunyeixen
brunyia
brunyies
brunyia
brunyíem
brunyíeu
brunyien
brunyí
brunyires
brunyí
brunyírem
brunyíreu
brunyiren
brunyiré
brunyiràs
brunyirà
brunyirem
brunyireu
brunyiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
brunyiria
brunyiries
brunyiria
brunyiríem
brunyiríeu
brunyirien
brunyeixi
brunyeixis
brunyeixi
brunyim
brunyiu
brunyeixin
brunyís
brunyissis
brunyís
brunyíssim
brunyíssiu
brunyissin

brunyeix
brunyeixi
brunyim
brunyiu
brunyeixin
Infinitiubrunyir
Gerundibrunyint
Participi
brunyitbrunyida
brunyitsbrunyides

Flexionat com: servir

forma nominal : brunyiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana