brunzir - verb

brun·zir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
brunzeixo / brunzo
brunzeixes / brunzes
brunz / brunzeix
brunzim
brunziu
brunzeixen / brunzen
brunzia
brunzies
brunzia
brunzíem
brunzíeu
brunzien
brunzí
brunzires
brunzí
brunzírem
brunzíreu
brunziren
brunziré
brunziràs
brunzirà
brunzirem
brunzireu
brunziran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
brunziria
brunziries
brunziria
brunziríem
brunziríeu
brunzirien
brunzeixi / brunzi
brunzeixis / brunzis
brunzeixi / brunzi
brunzim
brunziu
brunzeixin / brunzin
brunzís
brunzissis
brunzís
brunzíssim
brunzíssiu
brunzissin

brunz / brunzeix
brunzeixi / brunzi
brunzim
brunziu
brunzeixin / brunzin
Infinitiubrunzir
Gerundibrunzint
Participi
brunzitbrunzida
brunzitsbrunzides

Flexionat com: servir

forma nominal : brunziment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana