bescantar - verb

bes·can·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bescanto
bescantes
bescanta
bescantem
bescanteu
bescanten
bescantava
bescantaves
bescantava
bescantàvem
bescantàveu
bescantaven
bescantí
bescantares
bescantà
bescantàrem
bescantàreu
bescantaren
bescantaré
bescantaràs
bescantarà
bescantarem
bescantareu
bescantaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bescantaria
bescantaries
bescantaria
bescantaríem
bescantaríeu
bescantarien
bescanti
bescantis
bescanti
bescantem
bescanteu
bescantin
bescantés
bescantessis
bescantés
bescantéssim
bescantéssiu
bescantessin

bescanta
bescanti
bescantem
bescanteu
bescantin
Infinitiubescantar
Gerundibescantant
Participi
bescantatbescantada
bescantatsbescantades

Flexionat com: parlar

forma nominal : bescantament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana