escindir - verb

es·cin·dir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
escindeixo
escindeixes
escindeix
escindim
escindiu
escindeixen
escindia
escindies
escindia
escindíem
escindíeu
escindien
escindí
escindires
escindí
escindírem
escindíreu
escindiren
escindiré
escindiràs
escindirà
escindirem
escindireu
escindiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
escindiria
escindiries
escindiria
escindiríem
escindiríeu
escindirien
escindeixi
escindeixis
escindeixi
escindim
escindiu
escindeixin
escindís
escindissis
escindís
escindíssim
escindíssiu
escindissin

escindeix
escindeixi
escindim
escindiu
escindeixin
Infinitiuescindir
Gerundiescindint
Participi
escinditescindida
escinditsescindides

Flexionat com: servir

forma nominal : escissió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana