ataconar - verb

a·ta·co·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atacono
atacones
atacona
ataconem
ataconeu
ataconen
ataconava
ataconaves
ataconava
ataconàvem
ataconàveu
ataconaven
ataconí
ataconares
ataconà
ataconàrem
ataconàreu
ataconaren
ataconaré
ataconaràs
ataconarà
ataconarem
ataconareu
ataconaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ataconaria
ataconaries
ataconaria
ataconaríem
ataconaríeu
ataconarien
ataconi
ataconis
ataconi
ataconem
ataconeu
ataconin
ataconés
ataconessis
ataconés
ataconéssim
ataconéssiu
ataconessin

atacona
ataconi
ataconem
ataconeu
ataconin
Infinitiuataconar
Gerundiataconant
Participi
ataconatataconada
ataconatsataconades

Flexionat com: parlar

forma nominal : ataconament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana