transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| autoritzo autoritzes autoritza autoritzem autoritzeu autoritzen | autoritzava autoritzaves autoritzava autoritzàvem autoritzàveu autoritzaven | autoritzí autoritzares autoritzà autoritzàrem autoritzàreu autoritzaren | autoritzaré autoritzaràs autoritzarà autoritzarem autoritzareu autoritzaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| autoritzaria autoritzaries autoritzaria autoritzaríem autoritzaríeu autoritzarien | autoritzi autoritzis autoritzi autoritzem autoritzeu autoritzin | autoritzés autoritzessis autoritzés autoritzéssim autoritzéssiu autoritzessin | autoritza autoritzi autoritzem autoritzeu autoritzin | ||
| Infinitiu | autoritzar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | autoritzant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : autorització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana