atrevir - verb

a·tre·vir

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atreveixo
atreveixes
atreveix
atrevim
atreviu
atreveixen
atrevia
atrevies
atrevia
atrevíem
atrevíeu
atrevien
atreví
atrevires
atreví
atrevírem
atrevíreu
atreviren
atreviré
atreviràs
atrevirà
atrevirem
atrevireu
atreviran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
atreviria
atreviries
atreviria
atreviríem
atreviríeu
atrevirien
atreveixi
atreveixis
atreveixi
atrevim
atreviu
atreveixin
atrevís
atrevissis
atrevís
atrevíssim
atrevíssiu
atrevissin

atreveix
atreveixi
atrevim
atreviu
atreveixin
Infinitiuatrevir
Gerundiatrevint
Participi
atrevitatrevida
atrevitsatrevides

Flexionat com: servir

forma nominal : atreviment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana