atracar - verb

a·tra·car

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atraco
atraques
atraca
atraquem
atraqueu
atraquen
atracava
atracaves
atracava
atracàvem
atracàveu
atracaven
atraquí
atracares
atracà
atracàrem
atracàreu
atracaren
atracaré
atracaràs
atracarà
atracarem
atracareu
atracaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
atracaria
atracaries
atracaria
atracaríem
atracaríeu
atracarien
atraqui
atraquis
atraqui
atraquem
atraqueu
atraquin
atraqués
atraquessis
atraqués
atraquéssim
atraquéssiu
atraquessin

atraca
atraqui
atraquem
atraqueu
atraquin
Infinitiuatracar
Gerundiatracant
Participi
atracatatracada
atracatsatracades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : atracament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana