atorgar - verb

a·tor·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atorgo
atorgues
atorga
atorguem
atorgueu
atorguen
atorgava
atorgaves
atorgava
atorgàvem
atorgàveu
atorgaven
atorguí
atorgares
atorgà
atorgàrem
atorgàreu
atorgaren
atorgaré
atorgaràs
atorgarà
atorgarem
atorgareu
atorgaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
atorgaria
atorgaries
atorgaria
atorgaríem
atorgaríeu
atorgarien
atorgui
atorguis
atorgui
atorguem
atorgueu
atorguin
atorgués
atorguessis
atorgués
atorguéssim
atorguéssiu
atorguessin

atorga
atorgui
atorguem
atorgueu
atorguin
Infinitiuatorgar
Gerundiatorgant
Participi
atorgatatorgada
atorgatsatorgades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : atorgament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana