pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
assento assentes assenta assentem assenteu assenten | assentava assentaves assentava assentàvem assentàveu assentaven | assentí assentares assentà assentàrem assentàreu assentaren | assentaré assentaràs assentarà assentarem assentareu assentaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
assentaria assentaries assentaria assentaríem assentaríeu assentarien | assenti assentis assenti assentem assenteu assentin | assentés assentessis assentés assentéssim assentéssiu assentessin | assenta assenti assentem assenteu assentin |
Infinitiu | assentar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | assentant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : assentament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana