arrenglerar - verb

ar·ren·gle·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
arrenglero
arrengleres
arrenglera
arrenglerem
arrenglereu
arrengleren
arrenglerava
arrengleraves
arrenglerava
arrengleràvem
arrengleràveu
arrengleraven
arrenglerí
arrenglerares
arrenglerà
arrengleràrem
arrengleràreu
arrengleraren
arrengleraré
arrengleraràs
arrenglerarà
arrenglerarem
arrenglerareu
arrengleraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
arrengleraria
arrengleraries
arrengleraria
arrengleraríem
arrengleraríeu
arrenglerarien
arrengleri
arrengleris
arrengleri
arrenglerem
arrenglereu
arrenglerin
arrenglerés
arrengleressis
arrenglerés
arrengleréssim
arrengleréssiu
arrengleressin

arrenglera
arrengleri
arrenglerem
arrenglereu
arrenglerin
Infinitiuarrenglerar
Gerundiarrenglerant
Participi
arrengleratarrenglerada
arrengleratsarrenglerades

Flexionat com: parlar

forma nominal : arrenglerament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana