transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| arrengo arrengues arrenga arrenguem arrengueu arrenguen | arrengava arrengaves arrengava arrengàvem arrengàveu arrengaven | arrenguí arrengares arrengà arrengàrem arrengàreu arrengaren | arrengaré arrengaràs arrengarà arrengarem arrengareu arrengaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| arrengaria arrengaries arrengaria arrengaríem arrengaríeu arrengarien | arrengui arrenguis arrengui arrenguem arrengueu arrenguin | arrengués arrenguessis arrengués arrenguéssim arrenguéssiu arrenguessin | arrenga arrengui arrenguem arrengueu arrenguin | ||
| Infinitiu | arrengar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | arrengant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: arremangar
forma nominal : arrengament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana