arrapar - verb

ar·ra·par

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
arrapo
arrapes
arrapa
arrapem
arrapeu
arrapen
arrapava
arrapaves
arrapava
arrapàvem
arrapàveu
arrapaven
arrapí
arrapares
arrapà
arrapàrem
arrapàreu
arraparen
arraparé
arraparàs
arraparà
arraparem
arrapareu
arraparan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
arraparia
arraparies
arraparia
arraparíem
arraparíeu
arraparien
arrapi
arrapis
arrapi
arrapem
arrapeu
arrapin
arrapés
arrapessis
arrapés
arrapéssim
arrapéssiu
arrapessin

arrapa
arrapi
arrapem
arrapeu
arrapin
Infinitiuarrapar
Gerundiarrapant
Participi
arrapatarrapada
arrapatsarrapades

Flexionat com: parlar

forma nominal : arrapament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana