transitiu; pronominal
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| aquieto aquietes aquieta aquietem aquieteu aquieten | aquietava aquietaves aquietava aquietàvem aquietàveu aquietaven | aquietí aquietares aquietà aquietàrem aquietàreu aquietaren | aquietaré aquietaràs aquietarà aquietarem aquietareu aquietaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| aquietaria aquietaries aquietaria aquietaríem aquietaríeu aquietarien | aquieti aquietis aquieti aquietem aquieteu aquietin | aquietés aquietessis aquietés aquietéssim aquietéssiu aquietessin | aquieta aquieti aquietem aquieteu aquietin | ||
| Infinitiu | aquietar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | aquietant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : aquietament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana