apilotar - verb

a·pi·lo·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
apiloto
apilotes
apilota
apilotem
apiloteu
apiloten
apilotava
apilotaves
apilotava
apilotàvem
apilotàveu
apilotaven
apilotí
apilotares
apilotà
apilotàrem
apilotàreu
apilotaren
apilotaré
apilotaràs
apilotarà
apilotarem
apilotareu
apilotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apilotaria
apilotaries
apilotaria
apilotaríem
apilotaríeu
apilotarien
apiloti
apilotis
apiloti
apilotem
apiloteu
apilotin
apilotés
apilotessis
apilotés
apilotéssim
apilotéssiu
apilotessin

apilota
apiloti
apilotem
apiloteu
apilotin
Infinitiuapilotar
Gerundiapilotant
Participi
apilotatapilotada
apilotatsapilotades

Flexionat com: parlar

forma nominal : apilotament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana