apartar - verb

a·par·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aparto
apartes
aparta
apartem
aparteu
aparten
apartava
apartaves
apartava
apartàvem
apartàveu
apartaven
apartí
apartares
apartà
apartàrem
apartàreu
apartaren
apartaré
apartaràs
apartarà
apartarem
apartareu
apartaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apartaria
apartaries
apartaria
apartaríem
apartaríeu
apartarien
aparti
apartis
aparti
apartem
aparteu
apartin
apartés
apartessis
apartés
apartéssim
apartéssiu
apartessin

aparta
aparti
apartem
aparteu
apartin
Infinitiuapartar
Gerundiapartant
Participi
apartatapartada
apartatsapartades

Flexionat com: parlar

forma nominal : apartament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana