amenaçar - verb

a·me·na·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
amenaço
amenaces
amenaça
amenacem
amenaceu
amenacen
amenaçava
amenaçaves
amenaçava
amenaçàvem
amenaçàveu
amenaçaven
amenací
amenaçares
amenaçà
amenaçàrem
amenaçàreu
amenaçaren
amenaçaré
amenaçaràs
amenaçarà
amenaçarem
amenaçareu
amenaçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
amenaçaria
amenaçaries
amenaçaria
amenaçaríem
amenaçaríeu
amenaçarien
amenaci
amenacis
amenaci
amenacem
amenaceu
amenacin
amenacés
amenacessis
amenacés
amenacéssim
amenacéssiu
amenacessin

amenaça
amenaci
amenacem
amenaceu
amenacin
Infinitiuamenaçar
Gerundiamenaçant
Participi
amenaçatamenaçada
amenaçatsamenaçades

Flexionat com: boçar

forma nominal : amenaçament, amenaça

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana