ajusticiar - verb

a·jus·ti·ci·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ajusticio
ajusticies
ajusticia
ajusticiem
ajusticieu
ajusticien
ajusticiava
ajusticiaves
ajusticiava
ajusticiàvem
ajusticiàveu
ajusticiaven
ajusticií
ajusticiares
ajusticià
ajusticiàrem
ajusticiàreu
ajusticiaren
ajusticiaré
ajusticiaràs
ajusticiarà
ajusticiarem
ajusticiareu
ajusticiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ajusticiaria
ajusticiaries
ajusticiaria
ajusticiaríem
ajusticiaríeu
ajusticiarien
ajusticiï
ajusticiïs
ajusticiï
ajusticiem
ajusticieu
ajusticiïn
ajusticiés
ajusticiessis
ajusticiés
ajusticiéssim
ajusticiéssiu
ajusticiessin

ajusticia
ajusticiï
ajusticiem
ajusticieu
ajusticiïn
Infinitiuajusticiar
Gerundiajusticiant
Participi
ajusticiatajusticiada
ajusticiatsajusticiades

Flexionat com: apariar

forma nominal : ajusticiament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana