afligir - verb

a·fli·gir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
afligeixo
afligeixes
afligeix
afligim
afligiu
afligeixen
afligia
afligies
afligia
afligíem
afligíeu
afligien
afligí
afligires
afligí
afligírem
afligíreu
afligiren
afligiré
afligiràs
afligirà
afligirem
afligireu
afligiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
afligiria
afligiries
afligiria
afligiríem
afligiríeu
afligirien
afligeixi
afligeixis
afligeixi
afligim
afligiu
afligeixin
afligís
afligissis
afligís
afligíssim
afligíssiu
afligissin

afligeix
afligeixi
afligim
afligiu
afligeixin
Infinitiuafligir
Gerundiafligint
Participi
afligitafligida
afligitsafligides

Flexionat com: servir

forma nominal : afligiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana