pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| acontento acontentes acontenta acontentem acontenteu acontenten | acontentava acontentaves acontentava acontentàvem acontentàveu acontentaven | acontentí acontentares acontentà acontentàrem acontentàreu acontentaren | acontentaré acontentaràs acontentarà acontentarem acontentareu acontentaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| acontentaria acontentaries acontentaria acontentaríem acontentaríeu acontentarien | acontenti acontentis acontenti acontentem acontenteu acontentin | acontentés acontentessis acontentés acontentéssim acontentéssiu acontentessin | acontenta acontenti acontentem acontenteu acontentin | ||
| Infinitiu | acontentar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | acontentant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : acontentament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana