pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| aconducto aconductes aconducta aconductem aconducteu aconducten | aconductava aconductaves aconductava aconductàvem aconductàveu aconductaven | aconductí aconductares aconductà aconductàrem aconductàreu aconductaren | aconductaré aconductaràs aconductarà aconductarem aconductareu aconductaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| aconductaria aconductaries aconductaria aconductaríem aconductaríeu aconductarien | aconducti aconductis aconducti aconductem aconducteu aconductin | aconductés aconductessis aconductés aconductéssim aconductéssiu aconductessin | aconducta aconducti aconductem aconducteu aconductin | ||
| Infinitiu | aconductar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | aconductant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : aconductament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana