capficar - verb

cap·fi·car

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
capfico
capfiques
capfica
capfiquem
capfiqueu
capfiquen
capficava
capficaves
capficava
capficàvem
capficàveu
capficaven
capfiquí
capficares
capficà
capficàrem
capficàreu
capficaren
capficaré
capficaràs
capficarà
capficarem
capficareu
capficaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
capficaria
capficaries
capficaria
capficaríem
capficaríeu
capficarien
capfiqui
capfiquis
capfiqui
capfiquem
capfiqueu
capfiquin
capfiqués
capfiquessis
capfiqués
capfiquéssim
capfiquéssiu
capfiquessin

capfica
capfiqui
capfiquem
capfiqueu
capfiquin
Infinitiucapficar
Gerundicapficant
Participi
capficatcapficada
capficatscapficades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : capficada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana