canonar - verb

ca·no·nar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
canono
canones
canona
canonem
canoneu
canonen
canonava
canonaves
canonava
canonàvem
canonàveu
canonaven
canoní
canonares
canonà
canonàrem
canonàreu
canonaren
canonaré
canonaràs
canonarà
canonarem
canonareu
canonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
canonaria
canonaries
canonaria
canonaríem
canonaríeu
canonarien
canoni
canonis
canoni
canonem
canoneu
canonin
canonés
canonessis
canonés
canonéssim
canonéssiu
canonessin

canona
canoni
canonem
canoneu
canonin
Infinitiucanonar
Gerundicanonant
Participi
canonatcanonada
canonatscanonades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana