bofegar - verb

bo·fe·gar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bofego
bofegues
bofega
bofeguem
bofegueu
bofeguen
bofegava
bofegaves
bofegava
bofegàvem
bofegàveu
bofegaven
bofeguí
bofegares
bofegà
bofegàrem
bofegàreu
bofegaren
bofegaré
bofegaràs
bofegarà
bofegarem
bofegareu
bofegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bofegaria
bofegaries
bofegaria
bofegaríem
bofegaríeu
bofegarien
bofegui
bofeguis
bofegui
bofeguem
bofegueu
bofeguin
bofegués
bofeguessis
bofegués
bofeguéssim
bofeguéssiu
bofeguessin

bofega
bofegui
bofeguem
bofegueu
bofeguin
Infinitiubofegar
Gerundibofegant
Participi
bofegatbofegada
bofegatsbofegades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : bofegament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana