trabucar - verb

tra·bu·car

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
trabuco
trabuques
trabuca
trabuquem
trabuqueu
trabuquen
trabucava
trabucaves
trabucava
trabucàvem
trabucàveu
trabucaven
trabuquí
trabucares
trabucà
trabucàrem
trabucàreu
trabucaren
trabucaré
trabucaràs
trabucarà
trabucarem
trabucareu
trabucaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
trabucaria
trabucaries
trabucaria
trabucaríem
trabucaríeu
trabucarien
trabuqui
trabuquis
trabuqui
trabuquem
trabuqueu
trabuquin
trabuqués
trabuquessis
trabuqués
trabuquéssim
trabuquéssiu
trabuquessin

trabuca
trabuqui
trabuquem
trabuqueu
trabuquin
Infinitiutrabucar
Gerunditrabucant
Participi
trabucattrabucada
trabucatstrabucades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : trabucament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana