bobinar - verb

bo·bi·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bobino
bobines
bobina
bobinem
bobineu
bobinen
bobinava
bobinaves
bobinava
bobinàvem
bobinàveu
bobinaven
bobiní
bobinares
bobinà
bobinàrem
bobinàreu
bobinaren
bobinaré
bobinaràs
bobinarà
bobinarem
bobinareu
bobinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bobinaria
bobinaries
bobinaria
bobinaríem
bobinaríeu
bobinarien
bobini
bobinis
bobini
bobinem
bobineu
bobinin
bobinés
bobinessis
bobinés
bobinéssim
bobinéssiu
bobinessin

bobina
bobini
bobinem
bobineu
bobinin
Infinitiubobinar
Gerundibobinant
Participi
bobinatbobinada
bobinatsbobinades

Flexionat com: parlar

forma nominal : bobinatge

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana