transitiu; pronominal
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| singularitzo singularitzes singularitza singularitzem singularitzeu singularitzen | singularitzava singularitzaves singularitzava singularitzàvem singularitzàveu singularitzaven | singularitzí singularitzares singularitzà singularitzàrem singularitzàreu singularitzaren | singularitzaré singularitzaràs singularitzarà singularitzarem singularitzareu singularitzaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| singularitzaria singularitzaries singularitzaria singularitzaríem singularitzaríeu singularitzarien | singularitzi singularitzis singularitzi singularitzem singularitzeu singularitzin | singularitzés singularitzessis singularitzés singularitzéssim singularitzéssiu singularitzessin | singularitza singularitzi singularitzem singularitzeu singularitzin | ||
| Infinitiu | singularitzar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | singularitzant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : singularització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana