ridiculitzar - verb

ri·di·cu·lit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ridiculitzo
ridiculitzes
ridiculitza
ridiculitzem
ridiculitzeu
ridiculitzen
ridiculitzava
ridiculitzaves
ridiculitzava
ridiculitzàvem
ridiculitzàveu
ridiculitzaven
ridiculitzí
ridiculitzares
ridiculitzà
ridiculitzàrem
ridiculitzàreu
ridiculitzaren
ridiculitzaré
ridiculitzaràs
ridiculitzarà
ridiculitzarem
ridiculitzareu
ridiculitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ridiculitzaria
ridiculitzaries
ridiculitzaria
ridiculitzaríem
ridiculitzaríeu
ridiculitzarien
ridiculitzi
ridiculitzis
ridiculitzi
ridiculitzem
ridiculitzeu
ridiculitzin
ridiculitzés
ridiculitzessis
ridiculitzés
ridiculitzéssim
ridiculitzéssiu
ridiculitzessin

ridiculitza
ridiculitzi
ridiculitzem
ridiculitzeu
ridiculitzin
Infinitiuridiculitzar
Gerundiridiculitzant
Participi
ridiculitzatridiculitzada
ridiculitzatsridiculitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : ridiculització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana