pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
arrimo arrimes arrima arrimem arrimeu arrimen | arrimava arrimaves arrimava arrimàvem arrimàveu arrimaven | arrimí arrimares arrimà arrimàrem arrimàreu arrimaren | arrimaré arrimaràs arrimarà arrimarem arrimareu arrimaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
arrimaria arrimaries arrimaria arrimaríem arrimaríeu arrimarien | arrimi arrimis arrimi arrimem arrimeu arrimin | arrimés arrimessis arrimés arriméssim arriméssiu arrimessin | arrima arrimi arrimem arrimeu arrimin |
Infinitiu | arrimar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | arrimant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : arrimament, arrimada
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana