refondre - verb

re·fon·dre

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
refonc
refons
refon
refonem
refoneu
refonen
refonia
refonies
refonia
refoníem
refoníeu
refonien
refonguí
refongueres
refongué
refonguérem
refonguéreu
refongueren
refondré
refondràs
refondrà
refondrem
refondreu
refondran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
refondria
refondries
refondria
refondríem
refondríeu
refondrien
refongui
refonguis
refongui
refonguem
refongueu
refonguin
refongués
refonguessis
refongués
refonguéssim
refonguéssiu
refonguessin

refon
refongui
refonguem
refoneu
refonguin
Infinitiurefondre
Gerundirefonent
Participi
refósrefosa
refososrefoses

Flexionat com: confondre

forma nominal : refosa

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana