transitiu; pronominal
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| exacerbo exacerbes exacerba exacerbem exacerbeu exacerben | exacerbava exacerbaves exacerbava exacerbàvem exacerbàveu exacerbaven | exacerbí exacerbares exacerbà exacerbàrem exacerbàreu exacerbaren | exacerbaré exacerbaràs exacerbarà exacerbarem exacerbareu exacerbaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| exacerbaria exacerbaries exacerbaria exacerbaríem exacerbaríeu exacerbarien | exacerbi exacerbis exacerbi exacerbem exacerbeu exacerbin | exacerbés exacerbessis exacerbés exacerbéssim exacerbéssiu exacerbessin | exacerba exacerbi exacerbem exacerbeu exacerbin | ||
| Infinitiu | exacerbar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | exacerbant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : exacerbació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana